Leesautobiografie

 

Thuis

Vroeger hebben mijn ouders mij boeken voorgelezen. Degene die mij vooral zijn bijgebleven is de boekenserie Foeksia de Miniheks. Deze boeken zijn mij bijgebleven, omdat ik altijd onder de indruk was doordat Foeksia op een handveger ging vliegen. Verder kan ik me niet goed herinneren wat er nog meer aan mij voorgelezen is, maar ik weet zeker dat er wel veel voorgelezen is.

Toen ik klein was vond ik het altijd leuk om mee te gaan bewegen op de maat van de muziek. Natuurlijk zat er 0,0 ritme in, want ja, je bent een kind. Als een echt jong iemand heb je wel een paar dingen die je leuk vind om te horen, maar je hoort denk ik vaker de muziek van je ouders. Zelf kan ik me nog heel goed herinneren dat ik een extreme k3 fan was. Samen met mijn ouders ben ik zelfs naar concerten van k3 geweest. Als we tv zaten te kijken en ik wilde drinken pakken dan moest k3 ook stop worden gezet, anders werd ik gewoon boos. Maar sommige muziek van mijn ouders liet mij ook wel mee swingen. Als mijn ouders het lied Man! I Feel Like A Woman! van Shania Twain zouden opzetten dan wist je zeker dat ik mee stond te swingen. Tot op de dag van vandaag vind ik dat lied nog steeds geweldig.

Basisschool

Wat op mijn basisschool aan ons werd voorgelezen? Al sla je me dood. Ik heb echt geen flauw idee. Ik ben meerdere keren van basisschool verwisseld. En de enige die ik me echt nog goed kan herinneren is de laatste. Op deze school ben ik in groep 4 ingestroomd, dus toen gingen we zelf al lezen. Op de basisschool las ik heel graag, dus ik las ook veel. Ook las ik toen al graag in het Engels. Ik heb in groep 4/5 ongeveer met moeite Peter Pan in het Engels gelezen. Al mijn klasgenootjes verklaarde me toen voor gek. Ook vond ik toen Geronimo Stilton echt top. Vooral de grote boeken waar bladzijdes met geuren in zaten. Naarmate dat ik wat ouder werd kreeg ik steeds meer moeite met boeken vinden die me echt leuk leken. Maar toen kwam ik de Complot 365 series tegen. Dit is een serie van 12 boeken en elk boek is 1 maand uit het jaar. Dit vond ik een geweldige serie en ben er dus ook snel doorheen gelezen. Hierna heb ik wel echt een tijdje moeite gehad met door boeken heen komen, ik vond niks echt leuk meer. Tot dat ik een keer met mijn moeder in de V&D liep en een boek van Mel Wallis de Vries zag liggen. Deze boeken ben ik toen gaan lezen. Nu komen er nog steeds boeken van haar uit en die lees ik zelfs nu nog. Wat misschien uit het laatste gedeelte wel blijkt is dat ik dus een fan ben van misdaad boeken. Alles waar politie onderzoek, moord en misdaad over het algemeen in komt vind ik tof om te lezen. Dat zijn dus aspecten van een boek die mij er aantrekken.

Voortgezet onderwijs: onderbouw

In de onderbouw ging mijn Mel Wallis de Vries obsessie dus rustig door. Want elk jaar en soms zelfs sneller kwam er wel een nieuw boek uit. In de tijd heb ik ook boeken als Boy 7 gelezen. Deze vond ik leuk, omdat het spanning had en niet langdradig geschreven was. Dat is waarom zulke soort boeken mijn aandacht konden houden. Het zijn nog steeds dezelfde eigenschappen als op de basisschool en dit zal echt nooit veranderen. De categorie: boeken die me totaal niet aanspreken, werd steeds groter en groter. Ik was mijn plezier in lezen aan het verliezen. Dus als ik moest zeggen wat voor soort boeken me niet aanspraken des tijds. Eigenlijk alles buiten misdaad. Ik las altijd wel graag, maar dit was echt compleet aan het verdwijnen. Ik werd wat ouder en ging dus meer met vrienden om. Maar ook kwam social media rond die periode echt om de hoek kijken. YouTube werd toen een erg groot platform. Dus buiten school om zat ik vooral op YouTube filmpjes te kijken. Of ik was gewoon films aan het kijken. Dit trok mijn meer aan dan een boek lezen. Ik wilde gewoon liever mijn tijd besteden aan wat anders dan lezen.

Voortgezet onderwijs: nu

Als je ouder wordt en al 7 jaar op het voorgezet onderwijs zit zie je erg veel boeken voorbij komen. Tijdens die jaren heb je ook verplicht moeten lezen. Maar dit heeft mijn smaak niet veranderd. Als kind vond ik dus eerst avontuur wel leuk, maar dat ging al snel over in misdaad. Dit is altijd zo gebleven. Het verplicht lezen op school heeft dit alleen maar versterkt. Want ik vind de boekenlijst echt helemaal niks. Ik ben dus een tijd mijn leesplezier echt kwijt geweest, maar deze is terug. De boeken serie van Robert Bryndza is echt geweldig. Het draait allemaal om 1 hoofd inspecteur: Erika Foster. Zij krijgt elke keer de taak om heftige en moeilijke moordzaken op te lossen. Dit is wel echt de rede dat ik lezen weer leuk vind. Daarom vind ik de boekenlijst ook niks. Deze serie is uit het Engels vertaalt. En op de boekenlijst staan 0,0 Engelse vertalingen. Ook mag je er zelf geen uitkiezen. En dit is zo zonde. Want als je pubers, adolescenten dan gaat opleggen dat ze moeten lezen, laat ze dan tenminste nog een beetje kans hebben om een leuk boek te vinden. Maar dus nogmaals de vraag welke boeken me niet aantrekken. Precies hetzelfde als in de onderbouw. Alles behalve misdaad.